Laten we de Egyptische cultuur in Napels ontdekken: de Egyptische collectie, het Department of the Temple of Isis en de cult of Isis lactans! Na een rondleiding door de afdelingen van het Archeologisch Museum die verband houden met de Egyptische cultuur, gaan we verder richting Regio Nilensis, in het historische centrum van Napels, een gebied dat vroeger werd bewoond door de Alexandrijnen. Het waren precies de Alexandrijnen die bouwden wat nu bekend staat als het "Lichaam van Napels" en wat een diepe betekenis heeft gekregen in de Napolitaanse cultuur. Het is ook mogelijk om de tour te boeken in de modus "voor kinderen", met kruiswoordpuzzels en speelkaarten.

Afspraak op Piazza San Domenico, naast de obelisk.
Laten we de esoterische driehoek van Napels ontdekken: van Piazza San Domenico tot Piazzetta Nilo, en dan bereiken we de Sanseverokapel!
De Sanseverokapel werd in 1590 gebouwd als familiekapel en werd vervolgens in de achttiende eeuw gerestaureerd door Raimondo di Sangro om een ​​echte tempel van de vrijmetselaars te worden.
In de kapel kun je naast de Gesluierde Christus ook andere marmeren sculpturen van verbazingwekkende schoonheid bewonderen, zoals de Kuisheid en de Bevrijding van Bedrog, en de Anatomische Machines.

In de geschiedenis van Napels zijn er veel koninginnen geweest, sommigen hebben de kroon gedragen, terwijl anderen, ondanks dat ze geen blauw bloed hebben, "koninginnen van het volk" zijn geworden. We zullen een pad volgen om de vrouwen te ontdekken die de stad Napels geweldig hebben gemaakt. Na een bezoek aan het Koninklijk Paleis, de thuisbasis van de laatste koninginnen van Napels, gaan we de Spaanse wijken binnen, waar de journalist en revolutionair "Donna Linora" woonde, en ontdekken we de verhalen van de vrouwelijke hoofdrolspelers door de muurschilderingen. De tour eindigt op Piazza Carità, waar Luisa Sanfelice, protagonist van de revolutie van 1799, woonde in het prachtige Palazzo Mastelloni, gebouwd door Niccolò Tagliacozzi Canale.

Wil je de Spaanse wijken ontdekken met een echte Napolitaan? De volkswijken zijn een schat aan tradities en legendes. De laatste jaren zijn ze ook versierd met muurschilderingen: we ontdekken de Vico Totò, de tekeningen op de "bassi" (appartementen op straatniveau) van Ciop & Kaf, Ipazia, de Tarantina, Maradona, Isis en vele andere straatkunstwerken. Een van de belangrijkste kenmerken van de Napolitaanse steegjes zijn de heilige heiligdommen: afbeeldingen bewaard in een verlichte kast, voornamelijk - maar niet alleen - gewijd aan Onze Lieve Vrouw en de heiligen. Het was pater Rocco die ze in de 18e eeuw bedacht om de juiste verlichting te bieden voor de smalle steegjes van de stad.

Afspraak op de trappen van de kerk van San Giovanni in Carbonara. Weet u waarom de kerk zo wordt genoemd? We lopen langs de verborgen decumanus, de Anticaglia, die ook de minst drukke van de drie is.
Het was het gebied van de theaters, in het Grieks-Romeinse Neapolis. In de zestiende en zeventiende eeuw was de straat gevuld met kerken en kloosters: de kerk van de Santissimi apostoli, de kerk van San Giuseppe dei Ruffi, de kerk van Donnaregina nuova en vele anderen.

Afspraak bij de uitgang van de metro Materdei, door Atelier Mendini. De eerste stop is de begraafplaats van de Fontanelle, de plaats van de ritus van de "pezzentelle-zielen". Van daaruit gaan we richting de kerk van Santa Maria della Sanità, met de prachtige majolica-koepel, ook bekend als de "kerk van San Becienzo" of "del Monacone", vanwege de aanwezigheid van een heiligdom met het negentiende-eeuwse standbeeld van San Vincenzo Ferrer, in houtschildering, gebouwd door de gelovigen in 1836, om de cholera-epidemie te verslaan die de stad had getroffen. Onderweg kunt u de muurschilderingen van straatartiesten Bosoletti, Tono Cruz, Mono Gonzalez, Žilda en vele anderen bewonderen, evenals de hedendaagse kunstwerken van Riccardo Dalisi en Paolo La Motta. U ontdekt kerststallen en tuinen in een van de meest fascinerende wijken van Napels. Tijdens de afdaling richting Via Foria bezoeken we Palazzo Sanfelice en Palazzo dello Spagnuolo, twee adellijke woningen uit de '700, gekenmerkt door de "havikvleugel" -trap, typerend voor de architectuur van Ferdinando Sanfelice. De tour eindigt via Foria in Porta San Gennaro.

De zee. Een leuke tour in de "monumentale" zone van Napels. Piazza del Plebiscito, Piazza Trieste en Trento en Galleria Umberto. We gaan dan richting via Chiaia, om de kust te bereiken. Weet u waar de naam "Chiaia" vandaan komt? We ontdekken de geschiedenis van Piazza dei Martiri en het monument met de leeuwen.
Van Piazza Vittoria, aan de kust, naar Castel dell'Ovo, waar volgens de legende de zeemeermin Partenope haar lichaam neerlegde en de stad Napels stichtte.

Van Piazza del Gesù tot Via Duomo lopen we door de straten van het historische centrum en bezoeken we de belangrijkste kerken van dit gebied. Het historische centrum van Napels werd in 1995 door UNESCO uitgeroepen tot werelderfgoed. De stad is gebouwd volgens een Hippodamiaans plan door de oude Grieken en heeft nog steeds de structuur van het oude Neapolis (de Griekse-Romeins stad). We bezoeken Piazza del Gesù Nuovo met de kerken, Piazza San Domenico Maggiore, Piazzetta Nilo, we zullen mythen en populaire tradities ontdekken, en dan zullen we de beroemde straat van de kribben, San Gregorio Armeno, naar de kathedraal van Napels lopen.

Waar komt het woord "Antignano" vandaan? Waar vond het wonder van San Gennaro voor het eerst plaats? Het dorp gelegen tussen Arenella en Vomero, het onderwerp van ons bezoek, is de bewaker van deze en andere evenementen. Afspraak op Piazza Vanvitelli (hoek via Bernini), we zullen de drie kerken ontdekken die zijn gewijd aan de belangrijkste Napolitaanse beschermheer (San Gennaro al Vomero, de Little Pompeii en San Gennaro ad Antignano). We bezoeken dan het dorp Antignano, dat in 1400 de tuinen van Pontano huisvestte, nu een kleurrijke markt herbergt. We komen dan aan bij het Salvator Rosa metrostation, waar tijdens de opgravingen in 2000 enkele Romeinse bogen werden gevonden, behorende tot de oude "via per colles", die Napels met Pozzuoli verbond. ​

We starten vanaf Piazza San Gaetano, de oude agora en vervolgens het forum van Neapolis, om de bovenste decumanus, de Anticaglia, te bereiken.
Er waren in het tijdperk van de Flaviërs de theaters van de Romeinse stad, en er wordt gezegd dat Nero tijdens een van zijn uitvoeringen de toeschouwers dwong om op hun stoelen te blijven zitten, ondanks de aardbeving die aan de gang was.
We steken dan Vico Limoncello over (voorheen Vico Spogliamorti), om aan te komen in Porta San Gennaro, en uiteindelijk in de Borgo dei Vergini.
De straatkunstwerken van Bosoletti, Nafir en andere Iraanse kunstenaars, de muurschildering van Maradona en die gewijd aan de Napolitaanse tradities van Antonio Cotecchia, Palazzo dello Spagnuolo en Palazzo Sanfelice, en vele andere Napolitaanse eigenaardigheden wachten op je tijdens deze tour. Na een bezoek aan de kerk van Santa Maria della Sanità, beter bekend bij de Napolitanen als de kerk van San Becienzo, of zelfs de kerk van Monacone, ter ere van San Vincenzo Ferrer, zullen we ontdekken waar het "huis van Totò" en het steegje van cultuur zijn gevestigd.

Laten we beginnen vanaf het metrostation Università, op Piazza Bovio. De site maakt deel uit van het circuit van de kunststations en is gebouwd volgens het project van de Egyptenaar Karim Rashid, die het thema communicatie koos.
We bekijken het atrium van de metro en bereiken dan de Spinacorona fontein, ook wel de "fontein van de tieten" genoemd. Hier kunnen we de Parthenope-zeemeermin bewonderen in de iconografie van de klassieke mythologie: half vrouw en half vogel.
Vervolgens bezoeken we de kerk van San Filippo en Giacomo, ook wel bekend als de zijdekerk, waar de verwerking van dit kostbare materiaal sinds 1477, in het Aragonese tijdperk, is aangetoond, en dan gaan we verder langs een van de ‘half verborgen’ steegjes van het historische centrum, en we gaan naar de "capuzzella" van Santa Luciella, de beroemde schedel met oren, bewaard in de kerk met dezelfde naam. De kerk van Santa Luciella, gesticht door Bartolomeo Di Capua in 1327 en later een gebedshuis voor de Gilde van de Pipernieri, Fabbricatori en Tagliamonti, is vandaag toevertrouwd aan de vereniging Respiriamo Arte, die haar heropening heeft toegestaan, na een lange periode van sluiting vanwege veiligheidsproblemen met een waterinfiltratie. Het steegje leidt ons naar de straat van de kribben, via San Gregorio Armeno, waar de tour eindigt.

De tour begint op Piazza del Gesù, met een bezoek aan Palazzo Sanseverino (de huidige kerk van Gesù Nuovo). In Napels verandert een renaissancepaleis in een barokke kerk, en het vertelt ons nog steeds veel lokale verhalen en tradities, zoals de cultus van Giuseppe Moscati, de dokter die de stad hielp redden van cholera en die om deze reden heilig werd verklaard. We verhuizen vervolgens naar Palazzo Zevallos, dat toebehoorde aan de adellijke familie van de zeventiende eeuw en dat nu een kunstgalerij is, en enkele meesterwerken uit de zeventiende, achttiende en negentiende eeuw herbergt. Bij Palazzo Zevallos is het ook mogelijk om Het martelaarschap van Sant'Orsola te bewonderen, het laatste schilderij van Caravaggio.

Wist je dat het zijdegilde al in 1477, in het Aragonese tijdperk, in Napels bestond? En dat de productie van cameeën werd geboren dankzij de Napolitanen?
Het oude centrum is altijd de bakermat van de vakmanschap geweest, de straten dragen nog steeds de namen van de oude ambachten. Beginnend vanaf Piazza Bellini, waar je de oude Griekse muren kunt bewonderen, wandelen we samen langs de decumani van het oude Neapolis, de Griekse-Romeins stad. We zullen verschillende ateliers van ambachtslieden zien: keramiek, zeep, muziekinstrumenten.
Vervolgens bezoeken we de kerk van San Filippo en Giacomo, de bakermat van Napolitaans vakmanschap, want in 1601 werd het zijdegilde daarheen overgebracht. We zien de achttiende-eeuwse sacristie, het resultaat van het fijne Napolitaanse houten vakmanschap, de crypte, de begraafplaats van de zijdebedrijven, de fresco's, getuigenissen van de eerste kerk van het einde van de 16e eeuw en de archeologische overblijfselen, gevonden onder de binnenplaats, de enige overblijfselen van de oude stad ten zuiden van de lagere decumanus. Laten we na een bezoek aan de kerk leren hoe cameeën worden gemaakt in het Piccolo Museo del Cameo. Last but not least, onder de Napolitaanse excellentie zijn er ongetwijfeld de culinaire. En daarvoor heb je keuze te over!

We starten vanaf Piazza Muzij om het dorp Arenella te ontdekken, en we bereiken de Case Puntellate. Tot het begin van de 20e eeuw werden Arenella en ook Vomero beschouwd als vakantieoorden. Het stadsplan komt in 1926, maar het zal niet zijn om de bouworde van de heuvel te verstoren, maar de gebouwen van de tweede naoorlogse periode. Vanaf dat moment verandert het heuvelachtige landschap volledig. Door goed te kijken, is het echter mogelijk om de details te zien die tot het verleden behoren. Van de wijk Arenella, naar de wijk Antignano, naar de Case Puntellate. Weet je waarom ze zo heten? De reis terug in de herinnering aan de plaatsen uit het verleden leidt tot het oproepen van de overblijfselen, vaak overschaduwd door een onvoorzichtige bouwwoede.

De Villa Floridiana ontleent zijn naam aan de hertogin van Floridia (Lucia Migliaccio), de morganatische echtgenote van koning Ferdinand I, die met haar trouwde na de dood van zijn eerste vrouw, Maria Carolina.
We vieren de heropening van de villa met een mooie rondleiding gewijd aan de tuinen en het Duca di Martina museum, gelegen in het park.
Een ontspannende ochtend rijk aan bezienswaardigheden over de Bourbon-dynastie wacht op u!
Rondleiding om de villa Floridiana en het Museum Duca di Martina te ontdekken.

De kerk van San Giovanni a Carbonara, onlangs heropend voor het publiek na de restauratie, werd gebouwd door de wil van de Augustijnen vanaf 1343, op land geschonken door Gualtiero Galeota. Binnen het religieuze complex, een van de meest fascinerende in de Napolitaanse stad, is het mogelijk om de Somma-kapel, de Caracciolo di Vico-kapel en de Caracciolo del Sole-kapel te bezoeken.
Een van de meest suggestieve monumenten is het grafmonument van Ladislao di Durazzo, gebouwd in de eerste helft van de vijftiende eeuw, naar wil van zijn zus Giovanna II.